Sadece beklemeyi her zaman zor, gereksiz ve sıkıcı bulmuşumdur. Tamam, siz hazır olabilirsiniz ancak o hazır değildir. Eninde sonunda olacağını umarak bir şey yapmamak benim gibi kurtlu birinin yapacağı şey değildir…
Tamam, bekleyerek geçirdiğimiz zamanı hayatımızın en unutulmaz anları yapalım haydi şeklinde hayalci bir teklifte bulunmayacağım. Yine de tercihim öncelikle beklediğim şeye hazır olmak, ardından da beklediğim zaman dilimini bir şekilde eğlenceli geçirmektir.
Ben de hala gelmeyen yardımı beklerken kendimi film ekiminden iki filme götürdüm. Üstelik yarım günlüğüne işi kırarak! (en eğlenceli kısmı buydu zaten!)
İlk filmimiz, Keanu Amcanın güzel yüzü hatırına öğlen öğlen yetiştiğim, A Scanner Darkly. İksv’nin ilgili sayfasında filme dair bilgiler ve sinopsis yer alıyor. Çok güvenmemek gerektiğini belirterek iletiyorum. Çünkü orada yazılanları okuyup filme katlanacağımı düşünerek gitmiştim, ancak gayet insancıl ve mantıklı bir şekilde bitti. Kullanılan değişik teknikten bahsetmiyorum bile. Meraklısı zaten benim söyleyeceklerimden fazlasını bilir…
İkinci filmimiz ise Habana Blues. Çok eğlendiğim, biraz ağladığım ve kesinlikle izlediğime pişman olmadığım bir film oldu. Coğrafyamıza uzak diyarlarda özümüze yakın insanların öyküsü, bolca güzel müzik ve biraz da dram.
Geçen seneki rekorum üst üste üç film izlemekti. İksv gündüz seanslarını gitmemeye pişman edecek şekilde fiyatladığı için tam gün izin alıp soğuğa aldırmadan limitlerimi zorlayan bir performans göstermiş ve bunun o kadar da gerekli olmadığı kanaatine varmıştım. Üst üste izlenecekse, iki film idealdir. Devamı Çarşamba akşamına…
(Kozmik ışınlarla yıkanırken bir de beni festival festival gezdirecek bir iş dilesem mi diye düşünmeden edemiyorum. İşim bu olmasın ancak şu, pek içlenip de gidemediğim açılış konserleri, galalar, festivallere gani gani gidebileceğim zaman ve kaynak sağlayan ve zevkli ve çok başarılı olduğum ve iyi ve bana trafik sorunu yaşatmayacak bir iş olsa tek kelimeyle süpper olur!)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder